آب استخرها حاوی مقدار زیادی باکتریهای طبیعی است. این باکتریها از جریان هوا و یا بدن شناگران وارد آب می شوند. بنابراین مواد شیمیایی مختلفی برای ضدعفونی کردن آب استخرها و نیز تسهیل در اموری چون فیلتراسیون، کنترل رشد جلبکها، تمیزی آب و کنترل PH به آنها اضافه می گردد.
مواد شیمیایی معمول در استخرها عبارتند از گاز کلر، هیپوکلریت سدیم، هیپوکلریت کلسیم برای ضد عفونی کردن آب و مواد مرکبی چون سیانوراتها و اسیدهای سولفوریک و موریاتیک برای کنترل PH آب استخر، مواد ضد جلبک برای کنترل رشد جلبکها و سولفات آلومینیوم بعنوان منعقدکننده و کنترل کیفیت آب استخر بکار برده می شود.
تصفیه فیزیکی:
هدف از تصفیه فیزیکی خارج نمودن ذرات معلق و یا ته نشین شده خارجی از چرخه و سیکل تصفیه می باشد. در یک تصفیه متعارف، آب توسط پمپ های تصفیه به جریان افتاده و پس از عبور از لایه های مختلفی از دانه بندی های سلیس و یا عبور از غشاء نازکی از پارچه دیاتومایت به داخل مبدل حرارتی وارد شده و پس از دریافت انرژی گرمایی کافی و گرم شدن به میزان دلخواه مجددا وارد استخر می گردد. در این روش فیلترهای موجود توانایی جذب ذرات معلق را به میزان قطر حدودا تا 5 میکرون دارند. فیلترها پس از زمان مشخصی به حد اشباع رسیده و باید از طریق شستشوی معکوس یا Back Wash مجددا احیا گردند. در این روش ذرات معلق به هنگام شستشوی معکوس از فیلتر خارج شده و دیگر در چرخه و سیکل تصفیه حضور نخواهند داشت.
گاها ذرات موجود در آب به حدی سنگین هستند که در کف استخرها ته نشین می گردند، در این صورت میزان بسیار کمی از این ذرات در چرخه و سیکل سیرکلاسیون قرار داشته و مابقی از دسترس فیلترها بدور خواهند ماند. در اینصورت معمولا استفاده از سیستم لایروبی مکشی و یا اصطلاحا استفاده از پمپهای جارو بسیار موثر می باشند. استفاده از این روش بهترین نتیجه را خواهد داشت. ضمنا چربیها و سایر ذراتی که به دلیل سبکی بر روی آب باقی می مانند، توسط سر ریز کردن استخر و یا استفاده از سیستم اسکیمر از آب استخر زدوده می گردند.بعد از مدتی که از آب استخر استفاده می شود، و با وجود سالم بودن سیستم تصفیه و کلرزنی مناسب آب روز به روز کدرتر شده و PH آب تغییرات و نوسانات مختلف را نشان خواهد داد. در اینصورت آب از ذرات معلق و جامد ی اشباع گردیده که به دلیل کوچک بودن قطر این ذرات از فیلترها عبور کرده ولی آنقدر سنگین نیستند که در آب ته نشین و یا آنقدر سبک نیستند که روی آب قرار گیرند، آب تبدیل به محلولی سوسپانسیون و مملو از ذرات معلقی می گردد که درصورت بی توجهی به آن آلودگی آب به شدت کیفیت آن را تحت تاثیر قرار خواهد داد. در اینصورت استفاده از منعقد کننده های مانند سولفات آلومینیم %17 و بصورت پودر توصیه می گردد. درصورتیکه محلولی با درصدی مناسب از این ماده تهیه و به آب اضافه گردد، ابتدا آب استخر شیری رنگ شده و سپس مواد معلق در آب در اثر انعقاد به هم چسبیده و توده های سنگین ژله مانندی را تشکیل می دهند که فلاک نام دارند. این فلاکها به دلیل سنگینی در کف آب ته نشین می گردند و بعد از مدت زمان مشخصی آب استخر مجددا صاف و زلال و شفاف خواهد شد. این ذرات باید توسط لایروبی مکشی از کف استخر جمع آوری و خارج گردد.
از آنجاییکه جلبکها ودراستخرهای شنا به سرعت تکثیرمیگردندوگاهاً در اثر میزان ثابتی از کلرین آزاد، جلبکها نسبت به این مقدار کلر مصونیت یافته و مقاوم می شوند. در اینصورت کف دیواره ها و یا کنجهای استخر سرعت تغییر رنگ داده و نشانه هایی از تکثیر جلبک را در استخر به نمایش می گذارند. استفاده از سرامیک مرغوب و یا پوشش مناسب جهت نمای داخلی جام استخر در کاهش این مشکل نقش مهمی را دارند ولی جهت جلوگیری از تکثیر و ادامه تولید مثل جلبکها لازم است. آب استخر را توسط یک شوک ناگهانی با بالا بردن میزان کلر تا 3.5 PPM در مجاورت کلر قرار داد. پاشیدن کلر خشک به قسمتهایی که جلبک ها حضور دارند بصورت بذر پاشی نیز در این حالت توصیه می گردد. نباید فراموش کرد که در این حالت به دلیل افزایش غلظت کلر در آب شنا کردن و استفاده از استخر خطرناک بوده و احتمال بروز بیمایهای پوستی، سوزش چشم، حساس شدن مخاط بینی، سر دردهای شدید و رنگ بری از مایوهای شنا و حتی بی رنگ شدن رنگ موی استفاده شده توسط بانوان وجود دارد. به تلاطم درآوردن آب استخر و یا پاشیدن آب توسط شلنگ و یا استفاده از پمپ های جارو برای کم کردن میزان کلر آب، پیشنهاد می گردد. استفاده از اسید جلبک (Algae Acid) که ماده ای شیمیایی است و خاصیت اسیدی وارد به عنوان کشنده جابکها در استخر مورد استفاده قرار می گیرند.
EN
موبایل 09114310051